سریر نخستین پهپاد پدافند هوایی ایران

پهپاد سریر به عنوان نخستین پهپاد پدافند هوایی ایران شناخته می‌شود.

شاید تاکنون فقط از این منظر به قدرت هوایی نگاه کرده باشید که قدرت هوایی کشور با نیروی هوایی قدرتمند تامین می شود ولی با آمدن پهپاد هایی مانند سریر می توان نتیجه گرفت که از نظر فنی و آکادمیک نیروی هوایی تنها قسمتی از قدرت هوایی یک کشور است و سایر عوامل دخیل در صنعت هوا و فضا مانند پرنده های بدون سرنشینی همچون سریر و حتی اماکنی مثل فرودگاه ها و هر حوزه ای که مربوط به صنعت هوانوردی است میزان قدرت هوایی یک کشور را تضمین می کنند.

در این مبحث به بررسی پهپاد سریر خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید : معرفی و بررسی پهپاد های ایرانی

 پهپاد سریر

پهپاد سریر(H110)یکی از پهپاد های ساخت قرارگاه خاتم الانبیا ارتش کشورمان است که در سال 92 رونمایی شد. ویژگی های بالقوه این پرنده هدایت پذیر باعث جهانی شدن اسم این پهپاد در رسانه های خارجی شد .

ویژگی های پهپاد سریر

خوب ممکن است با خودتان بگویید این پرنده بدون سرنشین چه ویژگی های عجیبی برای سرو صدا کردن بین رسانه های مختلف داخلی و خارج دارد.
این جنگنده هجومی که می شود از آن به عنوان نخستین پهپاد پدافند هوایی کشور یاد کرد، بدنه ای با طول 7 متر و دهانه بال 9 متر و ارتفاع کمتر از 2 متر دارد که می تواند بین 8 تا 12 ساعت تا ارتفاع 5500 متر برسد.

بیشتر بخوانید : فطرس بزرگترین پهپاد ایران

ویژگی های ظاهری پهپاد سریر

از نظر ظاهری سریر دارای دو موتور پیستونی و ملخی است که یک موتور در قسمت جلوی بدنه و موتور دیگر در انتهای بدنه قرار دارد که این پرنده مهاجم جز اولین پهپاد های کشورمان است که دارای دو موتور پیستونی است.
جالب است که بدانید کاربرد این موتورها احتمالا برای افزایش نیروی لازم برای موشک هوا به هوا است، زیرا حمل دو موشک در زیر بال ها با ابعادی نظیر پهپاد سریر نیروی مقاومت هوا را افزایش می دهد.
سریر شامل دو بال ذوزنقه ای شکل و دو دم دوتایی H شکل است.این پرنده ی بدون مهاجم که سریر نام گرفت در زیر بالهای ذوزنقه ای شکل خود دو جایگاه حمل سلاح برای حمل موشک های  هوا به هوا دارد.

موشکی که در سریر حمل می کند

موشکی که برای استفاده در پهپاد سریر به کار برده می شود همان موشک میثاق-1 نوع دوش پرتاب است، که دارای سیستم جستجوگر حرارتی نیز می باشد.
این موشک با قابلیت برد تا 5 کیلومتر و سقف ارتفاع 4 هزار متر موجب ایجاد قابلیت رزمی مناسبی برای مقابله با اهداف این پهپاد می شود.
این پرنده بدون سرنشین توانایی بالایی در تصویر برداری از اهداف مورد نظر دارد و اینکه توانایی داشتن ارتفاعی بالاتر از جنگنده های سرنشین دار و ضد اشعه بودن آن در معروف شدن این پرنده مهاجم بی تاثیر نبوده است.

بیشتر بخوانید : کرار اولین پهپاد جت ایران